Αντί ταραμοσαλάτας… (vegan ταραμοσαλάτα)

Ετικέτες

φύκια, Καθαρή Δευτέρα, βέγκαν ταραμοσαλάτα, ηλιόσπορος, λιαστή ντομάτα, λινέλαιο

Με βάση μια παραδοσιακή συνταγή της ταραμοσαλάτας, εμπνεύστηκα αυτή την νόστιμη vegan ταραμοσαλάτα. Πιθανότατα κανείς να μην καταλάβει ότι δεν περιέχει ταραμά και είναι 100 % φυτοφαγικό. Για να πετύχουμε την «θαλασσινή» γεύση χρησιμοποιούμε φύκια και λινέλαιο, όπως κάνουμε και σε άλλες «βεγκανοποιημένες» συνταγές με «θαλασσινά» (εδώ και εδώ). Εμείς το συγκεκριμένο έδεσμα δεν το τρώμε μόνο την Καθαρή Δευτέρα, καθώς είναι πολύ νόστιμο για να καταναλώνεται μόνο μια φορά το χρόνο. Αποτελεί όμως πρώτης τάξεως επιλογή τη μέρα αυτή, προκειμένου να το προσφέρουμε στην οικογένεια και τους φίλους μας. Να λοιπόν που και οι παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις μπορούν να δημιουργηθούν με ιδανικές παραλλαγές, οι οποίες δεν προϋποθέτουν θυσίες άλλων πλασμάτων.

 

Υλικά

• ½ φλιτζ. ηλιόσποροι ή καρύδια ή κάσιους μουλιασμένα για 2-4 ώρες
• ½ φλιτζ. λιαστές ντομάτες σε λάδι
• 1 ½ φλιτζ. μπαγιάτικο ψωμί ζυμωτό, χωρίς την κόρα
• ½ φλιτζ. ελαιόλαδο
• 4 κ.σ. λινέλαιο
• ½ φλιτζ. χυμό λεμονιού
• 3 κ.σ. μηλόξιδο
• 2 φύλλα (περίπου 2 κ.σ. κομματιασμένα) βρώσιμα φύκια ξερά (όπως nori)
• ½ -1 κ.γ. αλάτι (ανάλογα με το πόσο αλμυρές είναι οι ντομάτες μας)
• φρεσκοτριμμένο πιπέρι

 

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζουμε τα φύκια μαζί με ένα φλιτζάνι ζεστό νερό και τα αφήνουμε για 10-15 λεπτά να ενυδατωθούν.
2. Αφού στραγγίξουμε τα φύκια κρατάμε το νεράκι με το οποίο τα μουλιάσαμε και βρέχουμε με αυτό την ψίχα του ψωμιού. Το αφήνουμε σε ένα μπολάκι για 5 λεπτά να μουσκέψει. Στη συνέχεια το στραγγίζουμε και το βάζουμε στην άκρη.
3. Σουρώνουμε τους ξηρούς καρπούς και τους χτυπάμε στο μούλτι ή σε ένα δυνατό μπλέντερ ή πολυκόφτη μαζί με το ελαιόλαδο και το χυμό του λεμονιού για 2-3 λεπτά ώσπου να πολτοποιηθούν.
4. Προσθέτουμε τις λιαστές ντομάτες και τα φύκια και συνεχίζουμε το χτύπημα για 2 λεπτά ακόμα, μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές μείγμα. Τέλος προσθέτουμε το ψωμί, το λινέλαιο και το μηλόξιδο κουταλιά-κουταλιά, δοκιμάζοντας τη γεύση κάθε φορά. Δοκιμάζουμε στο αλάτι, το λεμόνι και το πιπέρι και διορθώνουμε αν χρειαστεί. Οι δικές μου λιαστές ντομάτες ήταν ανάλατες και πρόσθεσα περίπου 1 κ.γ. (ή και λίγο παραπάνω) αλάτι ώστε να είναι αρκετά αλμυρή. Επειδή όμως οι περισσότερες λιαστές της αγοράς είναι πολύ αλμυρές, θα πρότεινα μια δοκιμή πριν προστεθεί επιπλέον αλάτι. Άλλωστε τα γούστα του καθενός είναι διαφορετικά!

Σημείωση: Ο καλύτερος τρόπος για να καταναλώσουμε την σαλατούλα μας είναι σαν μεζεδάκι, με φρέσκο ψωμάκι! Εμείς όμως που είμαστε σαντουιτσάδες, με τη σαλάτα που περισσεύει, τις επόμενες μέρες, γεμίζουμε αραβικές πίτες ή λαγάνες, προσθέτοντας ίσως λίγο χούμους αν υπάρχει και οπωσδήποτε ψητά λαχανικά και μανιτάρια!

 

Greek vegan taramosalata

Ετικέτες

flaxseed oil, olive oil, seaweeds, sun-dried tomatoes, sunflower seeds

Taramosalata is a Greek meze made from tarama, the salted roe of the cod, carp or grey mullet mixed with plenty of olive oil, lemon juice, maybe some vinegar and a starchy base which usually is mashed potatoes or stale bread.

Inspired by the traditional recipe, I created a vegan taramosalata recipe, which tastes like the real thing but it is totally cruelty-free. Actually the taste is so similar to the original stuff that probably no one will ever realize that it does not contain animal-derived ingredients.
In order to achieve the plant-based seafood flavor I used nori – my favorite edible seaweed which provides us also some valuable nutrients – and flaxseed oil that is very rich in omega-3s (but you probably know that already). These two ingredients, apart from being very healthy, they also give a nice summer flavor to the dish, reminiscent of seafood, making its taste very similar to the non-vegan taramosalata.
Taramosalata is prepared mostly during the Clean Monday and the subsequent Lent, but you may decide that its vegan version is very delicious to be eaten only once a year.

Ingredients

• ½ cup sunflower seeds or walnuts or cashews soaked for 2-4 hours
• ½ cup sundried tomatoes in oil
• 1 ½ cups stale bread (crusts removed)
• ½ cup olive oil
• 4 tablespoons flaxseed oil
• ½ cup lemon juice
• 3 tablespoons apple cider vinegar
• 2 tablespoons dried edible seaweeds (usually I use nori) coarsely chopped -or more for enhanced sea flavor
• ½ -1 tsp salt (depending on how salty our sun-dried tomatoes are)
• freshly ground pepper

Method

1. Soak the seaweeds in a cup of hot water for 10-15 minutes. Drain them and keep the soaking water, as it retains all the flavors of seaweeds as well as a strong umami taste that will make your taramosalata unbeatable!
2. Cut the bread in cubes and soak in the water you’ve saved for 5 minutes. Strain and put aside.
3. Strain the nuts and blend in a blender together with the olive oil, the lemon juice and the vinegar for 2-3 minutes until smooth.
4. Add the sun-dried tomatoes and seaweed and blend for 2 more minutes, until you have a homogeneous mixture. Finally add the soaked bread and the flaxseed oil. Taste and add some salt, lemon or pepper if necessary. The sun-dried tomatoes and the bread I used were not salted and so I added about 1 tsp of salt to achieve the right taste. However most sun-dried tomatoes are very salty, so I would suggest a test before adding extra salt. However keep in mind that taramosalata has to be salty.

Note: Enjoy your vegan taramosalata as a meze or appetizer with fresh bread, preferably lagana bread, as Greeks do during Clean Monday! And don’t forget to add it in a sandwich with grilled vegetables and maybe the leftover lagana bread. It’s amazing!

Βιβλίο: Ξανθή Μαντέλα – O άσπρος σκύλος με τα πολλά ονόματα. Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη

Ετικέτες

βιβλίο

Πότε άραγε είναι η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδάκι να ξεφυλλίζει παιδικά βιβλία; Είναι απαραίτητο να έχει ξεκινήσει να διαβάζει ή να μπορεί να μιλάει; Υποθέτω πως δεν υπάρχει απάντηση και ο κάθε γονιός λειτουργεί ακολουθώντας το ένστικτο του και τα μηνύματα που παίρνει από το παιδί. Για τον μπαμπά της Αυγής μας και υπεύθυνο βιβλιοθήκης του σπιτιού μας δεν αποτελεί καν προϋπόθεση η μικρή μας να έχει κατακτήσει την ικανότητα να ξεφυλλίζει. Αρκεί να μπορεί να τα δει και να τον ακούει να της μιλάει για αυτά. Έτσι λίγες μέρες μετά που ήρθε στον κόσμο ξεκίνησε να διαλέγει παιδικά βιβλιαράκια φτιάχνοντας την πολύχρωμη βιβλιο-προίκα της. Πέρα από τα μικρά χαριτωμένα βιβλία με σχέδια και έντονες αντιθέσεις που είναι σχεδιασμένα για βρέφη, έχει επιλέξει και εικονογραφημένα βιβλία με παραμύθια και ιστορίες που αν και απευθύνονται σε μεγαλύτερα παιδάκια, με λίγη βοήθεια μπορούν να προσαρμοστούν σε όλες τις ηλικίες! Τους απολαμβάνω πραγματικά όταν κάθονται μαζί και κοιτάνε τις εικόνες και να της διαβάζει. Μοιάζει να την ενδιαφέρει πολύ και της αρέσει να προσηλώνεται μια στο πρόσωπό του και μια στο χρωματιστό, γεμάτο εικονίτσες βιβλίο.

Ένα συγκεκριμένο που αγαπήσαμε οικογενειακώς είναι και η εικονογραφημένη ιστορία ενός σκύλου που ψάχνει όλη του τη ζωή για μια οικογένεια. Μέσα από την όμορφη αφήγηση και εικονογράφηση, η ιστορία του άσπρου σκύλου με τα πολλά ονόματα όχι μόνο μας συγκίνησε αλλά επιπλέον θα σταθεί αφορμή για να συζητήσουμε μαζί της – όταν θα μεγαλώσει λιγάκι φυσικά! – για τη συμπόνοια, το νοιάξιμο, την αγάπη και την υπευθυνότητα απέναντι στους τετράποδους φίλους. Αν σκεφτούμε ειδικά πως -όπως διαπιστώσαμε στην έρευνά μας – τα παραμύθια με τους “κακούς” λύκους ακόμα καλά κρατούν, ιστορίες σαν και αυτήν είναι πολύτιμες αν και χρειάζονται ακόμα πολλές για να γείρει η πλάστιγγα του κόσμου προς την κατεύθυνση της καλοσύνης.

Λεπτομερή παρουσίαση του βιβλίου μπορούμε να διαβάσουμε πατώντας τον σύνδεσμο στο Πανδοχείο των παιδιών.

Μια Αυγή αλλιώτικη απ’ τις… άλλες

Οι φίλοι που μας παρακολουθούν θα έχουν προσέξει πως τον τελευταίο καιρό το Vegan in Athens δεν ανανεώνει τακτικά το περιεχόμενό του, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν είναι πολλά αυτά που θέλω να γράψω και να μοιραστώ. Ωστόσο όλος σχεδόν ο χρόνος μου τους τελευταίους μήνες, ανήκει σε ένα μικρό πλασματάκι που έχει κλέψει αυτόν που αναλογούσε στην προετοιμασία της κάθε ανάρτησης. Αυτό που θέλω λοιπόν να μοιραστώ σήμερα είναι η γέννηση της μικρή μας Αυγής, της πιο λαμπερής Αυγής που έχουμε δει εγώ και ο μπαμπάς της -αν και ήταν μερικές ώρες μετά το ξημέρωμα όταν την αντικρίσαμε για πρώτη φορά πριν δύο μήνες!

Από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε θηλάζει αποκλειστικά, χάρη στην προετοιμασία που είχαμε κάνει τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης – αρκετό διάβασμα, επικοινωνία με μανούλες που θηλάζουν (τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοηθούν πολύ σε αυτό), σεμινάρια θηλασμού και εσωτερική προετοιμασία, προσκαλώντας την ηρεμία, την αποδοχή, την χαρά να εκτοπίσουν την όποια ανασφάλεια, τον όποιο φόβο, την όποια κινδυνολογική φωνή. Για εμάς, τους γονείς της, ο θηλασμός είναι εξαιρετικά σημαντικός αφενός γιατί θεωρούμε πως είναι το μεγαλύτερο και το μοναδικό πραγματικό δώρο που μπορώ να προσφέρω ως μαμά τώρα στην μικρή μας και αφετέρου γιατί το να κλέψω γάλα από άλλες θηλάζουσες μη ανθρώπινες μανούλες, απλώς δεν υπήρχε στις επιλογές μας.

Η μαγευτική εμπειρία του να είμαστε γονείς μας έχει συνεπάρει και τα συχνά καλέσματα της μικρής μας που χρειάζεται τακτικά μητρικό γάλα και ζεστές αγκαλιές, σβήνουν οποιαδήποτε άλλη σκέψη ή έγνοια. Κατά συνέπεια θα χρειαστώ μερικές εβδομάδες ώσπου να αρχίσω ξανά να μοιράζομαι μαζί σας αναρτήσεις και συνταγές. Άλλωστε στον ελάχιστο χρόνο που διαθέτω στην κουζίνα οι επιδόσεις μου είναι επιεικώς απογοητευτικές – έχω κάψει μια κατσαρόλα μπάμιες, ένα ταψί ψητά λαχανικά, κάτι φιλετάκια σόγιας μαριναρισμένα και κάτι μακαρόνια από την προηγούμενη που προσπάθησα να ζεστάνω, καταστρέφοντας εντελώς το αγαπημένο μου τηγάνι. Μερικές φορές ξεχνάω τα μπαχαρικά ή νομίζω ότι δεν έχω προσθέσει και προσθέτω ξανά… Βέβαια έχω μια υπέροχη συνταγή για κέικ λεμονιού για το οποίο κάποια στιγμή θα σας γράψω, ωστόσο αυτή τη φορά βγήκε λίγο…. πικρό – επειδή δεν ήξερα αν θα προλάβω να πάρω το ξύσμα και το χυμό από τα λεμόνια (όπως λέει η συνταγή) μέχρι το επόμενο ξύπνημα της μικρούλας, έβαλα ολόκληρα τα λεμόνια στο μούλτι. Όπως σας έχω γράψει αρκετές φορές, το λευκό μέρος από την φλούδα των εσπεριδοειδών πικρίζει. Δάσκαλε που δίδασκες!!!

 

Αυτό το απόκοσμο συναίσθημα που με κάνει να ξεχνάω και να αφήνω τα πάντα στο κάλεσμα του μωρού μου, για το οποίο διάβαζα και άκουγα και που τώρα βιώνω για πρώτη φορά, με ωθεί όλο και συχνότερα να σκέφτομαι με κατανόηση όλες τις μη ανθρώπινες μανούλες. Ακόμα και αν δεν ήμουν vegan είμαι βέβαιη ότι θα γινόμουν τώρα ως μητέρα. Ακόμα πιο συχνά πλέον φέρνω στο μυαλό μου τις μαμάδες που τους στερούν τα μικρά τους και τις αναγκάζουν επανειλημμένα να ζήσουν τον αβάσταχτο πόνο του αποχωρισμού, την αγωνία, την απώλεια, τον τρόμο για την ασφάλεια του παιδιού τους, ίδιο με αυτό που θα τσάκιζε μια ανθρώπινη μαμά ή, ποιος ξέρει, μπορεί και μεγαλύτερο. Καθώς δεν μπορούν να μας το εκφράσουν με ανθρώπινες λέξεις μας δημιουργούν την ψευδή -αν και επιστημονικά αποδεδειγμένα λανθασμένη- εντύπωση ότι δεν βιώνουν συναισθήματα. Εδώ και χρόνια γνωρίζουμε πως οι τετράποδες μανούλες βιολογικά, βιοχημικά, συμπεριφορικά – άρα γιατί όχι και συναισθηματικά – αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο όπως και εμείς στη γέννηση και στην μητρότητα, βιώνουν με παρόμοιο τρόπο την απώλεια και για αυτές όπως και για εμάς το παιδί τους είναι μοναδικό και είναι για τις ίδιες το σημαντικότερο. Συνεπώς καμία απόλαυση – πόσο μάλλον αυτή του στομάχου- δεν είναι τόσο σοβαρή που να δικαιολογεί τον βασανισμό τους. Εφόσον μπορούμε να είμαστε υγιείς, ακόμα και σε κρίσιμες περιόδους όπως η εγκυμοσύνη χωρίς να καταναλώνουμε ζωικά, οφείλουμε στα μη ανθρώπινα αδέρφια μας την ελευθερία και την αξιοπρέπεια που τους αρμόζει.

Σε λίγο είναι η ώρα που θα ξυπνήσει η τοσοδούλα μας – πόσο γρήγορα μεγαλώνει!- και θα σουφρώσει το μουτράκι της που είναι ίδιο με του μπαμπά της, θα βάλει τα χεράκια της στο στόμα της και θα κουνάει το κεφαλάκι της για να δει πού είμαι -φυσικά είμαι δίπλα της, το αριστερό μου χέρι ακουμπά την πλατούλα της και το δεξί πληκτρολογεί (πολύ αργ΄ά!!!). Η μικρή μας δεν ξέρει ακόμα να μιλάει όμως μπορεί να επικοινωνεί μαζί μου και να καταλαβαίνω την γλώσσα της ώστε να ανταποκρίνομαι στις ανάγκες της κάθε φορά. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γλωσσικές γνώσεις ή αυξημένη πνευματική οξύτητα για να αφουγκραστεί κανείς ένα παιδί που πεινάει, ένα παιδί που φοβάται, ένα παιδί που θέλει να νιώθει την θαλπωρή της μητέρας του, μια μητέρα που σπαράζει, ανεξάρτητα από τη φυλή, το φύλο ή το είδος. Αυτό που χρειάζεται είναι ευαισθησία, θάρρος και τόλμη, να αναλογιστούμε ξανά όλα όσα μας υπαγορεύει το ανθρώπινο συλλογικό Εγώ -ένα φοβισμένο, συμπλεγματικό εγώ που αρέσκεται να μας τοποθετεί ως είδος στο κέντρο της πλάσης – να ξεπεράσουμε τις βάρβαρες κοινωνικές πεπατημένες που στηρίζουν/ονται στην εκμετάλλευση των πιο αδύναμων και να ανοίξουμε τα φτερά μας προς έναν όμορφο, δίκαιο και ειρηνικό κόσμο γεμάτο αγάπη και ενσυναίσθηση. Μέχρι να αδειάσουν όλα τα κλουβιά και ακόμη παραπέρα.

ΥΓ Η Πέτρα ήδη έχει γίνει η καλύτερη φίλη της Αυγής! Μόλις κλάψει τρέχει να μας ειδοποιήσει, την κοιτάζει με απίστευτη αγάπη, μόλις βάλουμε το μάρσιπο ξέρει πως όλα τα κοριτσάκια θα πάμε βόλτα και τις υπόλοιπες ώρες της αρέσει να κοιμάται κοντά της. Αδέρφια…

Vegan moussaka with lentils and mushrooms – oil-free, easy and delicious

Ετικέτες

eggplants, lentils, mushrooms, oil free, vegan bechamel, zucchini

One of the most famous Greek foods is undoubtedly the Greek moussaka, a baked dish with layers of eggplants and potatoes and a meaty sauce between them. This dish is actually of unknown origin as we can find several variations not only in Greece but also in Turkey as well as other countries. However traditional Greek moussaka has a top layer of bechamel sauce, probably an influence by the French cuisine and moreover it is always served hot. But the famous moussaka in fact is a really complicated, heavy dish, since its original recipe requires to fry all the vegetables, to fry and then cook the meat to make the sauce, to cover with a greasy bechamel and eventually to end up with a mountain of dirty utensils and oils all over the kitchen walls, Well I wouldn’t really call it what one would opt to make for dinner! But an oil-free, vegan moussaka is a completely different story! Rich in nutritional value and with a mouthwatering taste thanks to the variety of vegetables we use, light and much easier to prepare, it has become one of the foods we enjoy regularly during spring and summer when eggplants are on their best.

Overall, I need about one hour to prepare it, since I do not fry anything, but I bake the sliced vegetables for a while in the oven – just as long as they need to soften slightly and eliminate some of their moisture. For the sauce I use lentils, fresh ripe tomatoes, fresh mushrooms and finely chopped nuts for an even better texture and taste. Although some might have objections to the way I prepare my vegan «bechamel», since I do not add any oily substance to my recipe, I am going to say just try it!

As we cherish all summer vegetables, I used a lot of them for my recipe! So my vegan moussaka is made by three layers of vegetables: slices of selected potatoes at the base of the pan, sweet aubergines in the middle and slices of green courgettes on top. Actually we love this vegan moussaka, as it is oil free, the baked vegetables retain all their taste, it’s delicious, it is made much easier and faster than the classic non vegan moussaka and it incorporates the Greek summer in every bite!

Ingredients
(for 6-8 large portions)

for the layers of vegetables

• 1 large or 2 medium potatoes peeled and thinly sliced (0,5 cm)
• 3-4 large eggplants, sliced
• 4-5 large zucchini, thinly sliced

for the mushroom and lentil sauce

• 1 medium onion, finely chopped
• 1 clove of garlic, pureed
• 250 g fresh mushrooms finely chopped (I use oyster mushrooms)
• 1/2 cup of water
• 1/2 cup white wine (or extra water)
• 1 red sweet bell pepper, finely chopped
• 4 medium ripe tomatoes grated (or blended in a food processor)
• 1 large carrot coarsely grated
• 1/2 cup dry lentils
• 1/2 cup fresh parsley, finely chopped
• 1/2 cup raw nuts or seeds, slightly chopped but not powdered (we can use almonds, walnuts or sunflower seeds)
• 1 tsp salt (or according to our taste)
• 1/2 tsp dried hot chili peppers
• 1 tsp sweet paprika
• freshly ground pepper

for the oil free, vegan «bechamel» sauce

• 4 cups (1 liter) plant based milk, store-bought or homemade without sugar (I like to use unsweetened rice or oat milk)
• 12 level tbsp all purpose flour
• 1 or 2 vegan bouillon cubes (store-bought or homemade), depending on how salty we like our sauce (I use two!)
• freshly ground pepper
• freshly ground nutmeg (optional)

additionally

• 3-4 handfuls of grated vegan cheese or nutritional yeast (for a 100% oil free recipe)
• bread crumbs for sprinkling

Method

1. For the vegetable layers: Cut the eggplants into slices of about 1 cm thick. Salt them and leave them aside for about 30 minutes. That way they will become sweeter! Cut the potatoes and zucchini into thin slices about 1/2 cm. To cut even slices, I use the vegetable mandolin slicer.
2. Lay a large baking pan with non stick paper and put the eggplants and the zucchini slices in the pan. It doesn’t matter if they overlap, since you will bake them just enough to soften, so they will not stick together. Bake in a preheated oven for 30 minutes at 200 ° C. Potatoes do not need to be pre-baked – they will be perfectly cooked by absorbing moisture and flavors from the sauce while you bake your moussaka.
3. For the sauce: In a large and deep pan or in a saucepan, put the onion, garlic and mushrooms and sauté for a few minutes. Add the wine (or extra water), the lentils, pepper, carrot, parsley, tomatoes, season and simmer over low heat for 35-45 minutes until the lentils soften and the sauce thickens. Finally, pour the nuts, mix and turn off the fire.
4. Assembly: Grease a medium-sized deep baking dish (I used a 29x21x6cm) or use a non-stick cookware. At the bottom arrange the potatoes, slightly overlapping each slice with the next so as not to allow any gaps between them. Pour 1/3 of the sauce over the potato layer and spread it evenly with a spoon. Sprinkle with a handful of cheese or nutritional yeast and continue with the next layer. Arrange the baked eggplants, 1/3 of the sauce, vegan cheese and finally the baked zucchini slices, the rest of the sauce and the rest of the vegan cheese.
5. For the vegan bechamel: In a saucepan, add half of the vegan milk along with the vegan bouillon cubes, nutmeg and pepper and stir over medium heat until the cubes completely dissolve. Add the remaining milk in the blender along with the flour and blend for a few seconds until the flour is dissolved and no lumps are present. Once the milk in the pan comes to a boil, pour the flour mixture in the pan and stir continuously, over low to medium, heat with a wooden spoon for 5-10 minutes until a thick cream is formed.
6. Pour the bechamel over the moussaka, sprinkle immediately with a generous amount of bread crumbs and bake at 200 o C for about an hour or until the surface is golden.
7. Allow the moussaka to cool slightly for half an hour and serve hot.

Note: Wash the tomatoes thoroughly and blend them without removing the spores and the peels. That way you will add some extra nutrients in your recipe but most importantly you will add to the taste as it has been found that the umami is hidden in these two parts of the fruit!

For the bechamel we can use any unsweetened plant-based milk but our favorite version is with rice or oat milk.

Vegan μουσακάς λαχανικών, ελαφρύς, εύκολος, με χαμηλά λιπαρά

Ετικέτες

φακές, χωρίς λάδι, κιμάς, κολοκύθι, μπεσαμέλ βέγκαν, μανιτάρια, μελιτζάνες

Παραδοσιακά, ο μουσακάς είναι ένα πολύπλοκο, βαρύ πιάτο, αφού η συνταγή του απαιτεί πολύωρη ενασχόληση με την κουζίνα, τηγάνια με καυτά λάδια να εκτοξεύονται προς όλες τις κατευθύνσεις, λιπαρές μπεσαμέλ και ένα βουνό από άπλυτα σκεύη. Ένας oil-free, vegan μουσακάς όμως είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση! Πλούσιος σε θρεπτικά, γεύση και μυρωδιές χάρη στην ποικιλία των λαχανικών, ελαφρύς και πολύ πιο εύκολος στην παρασκευή του, έχει γίνει ένα από τα φαγητά που απολαμβάνουμε τακτικά το καλοκαίρι.

Συνολικά για την προετοιμασία του χρειάζομαι γύρω στη μια ώρα, αφού δεν τηγανίζω τίποτα αλλά ψήνω τις φέτες των λαχανικών για λίγη ώρα στο φούρνο – όσο χρειάζεται για να μαλακώσουν ελαφρώς και να αποβάλλουν ένα μέρος από την υγρασία τους. Για την σάλτσα χρησιμοποιώ φακές, φρέσκες ώριμες ντομάτες, φρέσκα μανιτάρια και ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς για ακόμα πιο ωραία υφή και γεύση. Ενδεχομένως κάποιος/α να έχει ενστάσεις ως προς την παρασκευή της vegan μπεσαμέλ μου, αφού στην συνταγή μου δεν προσθέτω κάποια λιπαρή ουσία, ωστόσο δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο παρά μόνο δοκιμάστε την!

Καθώς αγαπάμε όλα τα καλοκαιρινά λαχανικά και δεν θέλουμε να αδικήσουμε κάποιο, η συνταγή περιέχει τρεις στρώσεις λαχανικών : φέτες από διαλεγμένες πατάτες στην βάση του ταψιού, γλυκές μελιτζάνες στη μέση και στην κορυφή λωρίδες από πράσινα κολοκύθια. Αυτός ο μουσακάς πέρα από το ότι μας έχει ξετρελάνει, είναι πολύ ελαφρύς, χορταστικός, φτιάχνεται πολύ πιο εύκολα και γρήγορα σε σχέση με τον κλασικό μουσακά και κάθε του μπουκιά θυμίζει ελληνικό καλοκαίρι!

Υλικά
(για 6-8 μεγάλες μερίδες)

για τις στρώσεις λαχανικών

• 1 μεγάλη ή 2 μέτριες πατάτες καθαρισμένες και κομμένες σε λεπτές φέτες
• 3-4 μεγάλες μελιτζάνες φλάσκες κομμένες σε φέτες
• 4-5 μεγάλα κολοκύθια κομμένα σε φέτες

για την σάλτσα με μανιτάρια και φακές

• 1 μέτριο κρεμμύδι ξερό, ψιλοκομμένο
• 1 σκελίδα σκόρδο, λιωμένη
• 250 γρ. φρέσκα μανιτάρια ψιλοκομμένα (χρησιμοποίησα πλευρώτους)
• 1/2 φλιτζ. νερό
• 1/2 φλιτζ. λευκό κρασί (ή επιπλέον νερό)
• 1 κόκκινη πιπεριά γλυκιά, ψιλοκομμένη
• 4 μέτριες ώριμες ντομάτες στο μούλτι
• 1 μεγάλο καρότο στον χοντρό τρίφτη
• 1/2 φλιτζ. φακές ξερές
• 1/2 φλιτζ. φρέσκο μαϊντανό ψιλοκομμένο
• 1/2 φλιτζ. ξηρούς καρπούς ή σπόρους ωμούς, ελαφρώς ψιλοκομμένους αλλά όχι σκόνη (μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αμύγδαλα, καρύδια ή ηλιόσπορους)
• 1 κ.γ. αλάτι (ή ανάλογα με τα γούστα μας)
• 1/2 κ.γ. μπούκοβο
• 1 κ.γ. γλυκιά πάπρικα
• πιπέρι

για την ελαφριά, φυτική “μπεσαμέλ”

• 4 φλιτζ. (1 λίτρο) φυτικό γάλα, έτοιμο ή σπιτικό χωρίς ζάχαρη
• 12 κ.σ. κοφτές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 ή 2 κύβους λαχανικών έτοιμους ή σπιτικούς, αναλόγως πόσο αλμυρή μας αρέσει (vegan, βιολογικούς κύβους θα βρούμε στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων και σε μεγάλα σούπερ μάρκετ)
• φρεσκοτριμμένο πιπέρι
• φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο (προαιρετικά)

επιπλέον

• 3-4 χούφτες τριμμένο φυτικό τυρί ή διατροφική μαγιά (προαιρετικά)
• τριμμένη φρυγανιά για το πασπάλισμα

Εκτέλεση

1. Για τις στρώσεις λαχανικών: Κόβουμε τις μελιτζάνες σε φέτες πάχους περίπου 1 εκατοστό. Τις αλατίζουμε και τις αφήνουμε στην άκρη να ξεπικρίσουν για περίπου 30 λεπτά. Κόβουμε τις πατάτες και τα κολοκύθια σε λεπτές φέτες περίπου 1/2 εκατοστό. Για να κοπούν ομοιόμορφες φέτες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μαντολίνο των λαχανικών.
2. Στρώνουμε ένα μεγάλο ταψί με αντικολλητικό χαρτί και βάζουμε μέσα τις μελιτζάνες και τα κολοκύθια. Δεν μας πειράζει αν αλληλεπικαλύπτονται αφού θα τα ψήσουμε ίσα ίσα για να μαλακώσουν, οπότε δεν κινδυνεύουν να κολλήσουν μεταξύ τους. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 30 λεπτά στους 200 ο C. Τις πατάτες δεν χρειάζεται να τις προψήσουμε – θα ψηθούν τέλεια απορροφώντας υγρασία και γεύση από την σάλτσα.
3. Για την σάλτσα: Σε ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι ή σε μια κατσαρόλα, βάζουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τα μανιτάρια και “σοτάρουμε” για λίγα λεπτά. Προσθέτουμε το κρασί (ή επιπλέον νερό) τις φακές, την πιπεριά, το καρότο, το μαϊντανό, τις πολτοποιημένες ντομάτες, καρυκεύουμε και αφήνουμε την σάλτσα σε σιγανή φωτιά για 35-45 λεπτά να μαλακώσουν οι φακές και να απορροφηθούν τα υγρά. Τέλος ρίχνουμε τους ξηρούς καρπούς, ανακατεύουμε και σβήνουμε την φωτιά.
4. Συναρμολόγηση: Λαδώνουμε ένα βαθύ ταψί μεσαίου μεγέθους (εγώ χρησιμοποίησα ένα μακρόστενο 29x21x6 εκατοστά) ή χρησιμοποιούμε ένα αντικολλητικό σκεύος. Στο πάτο στρώνουμε τις φέτες πατάτες αλληλεπικαλύπτοντας λίγο κάθε φέτα με την επόμενη για να μην αφήσουμε πολλά κενά. Ρίχνουμε το 1/3 της σάλτσας και την απλώνουμε ομοιόμορφα με ένα κουτάλι πάνω στις πατάτες. Πασπαλίζουμε με φυτικό τυρί ή διατροφική μαγιά και συνεχίζουμε με την επόμενη στρώση. Απλώνουμε τις μελιτζάνες, το 1/3 από την σάλτσα, το φυτικό τυρί και τέλος τα κολοκύθια, την υπόλοιπη σάλτσα και φυτικό τυρί.
5. Για την vegan μπεσαμέλ: Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το μισό φυτικό γάλα μαζί με τους κύβους λαχανικών, το μοσχοκάρυδο και το πιπέρι και ανακατεύουμε σε μέτρια φωτιά να διαλυθούν οι κύβοι. Το υπόλοιπο γάλα το βάζουμε στο μπλέντερ μαζί με το αλεύρι και χτυπάμε λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να διαλυθεί το αλεύρι και να μην υπάρχουν σβώλοι. Μόλις το γάλα στην κατσαρόλα πάρει βράση, ρίχνουμε το μείγμα με το αλεύρι και ανακατεύουμε συνεχώς με μια ξύλινη κουτάλα για 5-10 λεπτά μέχρι να σχηματιστεί μια παχύρρευστη κρέμα.
6. Απλώνουμε την μπεσαμέλ πάνω από τον μουσακά, πασπαλίζουμε αμέσως με μπόλικη τριμμένη φρυγανιά και ψήνουμε στους 200 ο C για μια ώρα περίπου ή μέχρι να ροδίσει.
7. Αφήνουμε τον μουσακά να κρυώσει για τουλάχιστον μισή ώρα πριν τον σερβίρουμε.

Σημείωση: Τις ντομάτες τις πλένουμε καλά και τις πολτοποιούμε ολόκληρες, χωρίς να αφαιρέσουμε τα σπόρια και την φλούδα. Έτσι κερδίζουμε όχι μόνο σε θρεπτική αξία αλλά και σε γεύση, μια που έχει βρεθεί ότι το umami κρύβεται ακριβώς σε αυτά τα δύο μέρη του καρπού!

Για την φυτική μπεσαμέλ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όποιο φυτικό γάλα μας αρέσει αρκεί να μην έχει πρόσθετη ζάχαρη. Νομίζω πως η αγαπημένη μας εκδοχή είναι με γάλα ρυζιού ή βρώμης.

Similar Posts:

“Αν έχουμε μια ελπίδα την οφείλουμε σε αυτούς που δεν έχουν καμία” – Vegan γεύσεις και σκέψεις στο 21ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ Αθήνας

Ετικέτες

φεστιβάλ

Τα τελευταία 21 χρόνια, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου, όταν πια το καλοκαίρι στην Αθήνα έχει φτάσει για τα καλά, το Συντονιστικό Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων διοργανώνει ανελλιπώς το αντιρατσιστικό φεστιβάλ της Αθήνας, μια τριήμερη γιορτή που φέρνει κοντά διαφορετικούς πολιτισμούς, λαούς, ανθρώπους, μια τριήμερη ουτοπία ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και αγάπης.

Από το 2006 που ζω στην Αθήνα δεν έχω χάσει κανένα από τα ετήσια ραντεβού, σε όποιο χώρο και αν πραγματοποιείται το φεστιβάλ. Νομίζω ότι μαγεύτηκα από τον πλουραλισμό των χρωμάτων, των γλωσσών, της μουσικής, των χαμόγελων -που τόσα μαζεμένα στα πρόσωπα των ανθρώπων δε θυμάμαι να έχω δει αλλού- από την ιδέα ενός άλλου κόσμου όπου η έλλειψη της όποιας ομοιότητας δεν σημαίνει έλλειψη ισότητας, ενός κόσμου δίκαιου και χαρούμενου, μιας ουτοπίας όπως από παιδί ονειρευόμουν. Το να βρίσκομαι σε αυτό τον χώρο ισοδυναμεί ακόμα και σήμερα με την έστω και μερική εκπλήρωση αυτού του οράματος.

Και λέω “μερική” καθώς στην ουτοπία της ενήλικης ζωής μου το θέμα του σεβασμού απέναντι στην ύπαρξη, τα δικαιώματα, την διαφορετικότητα δεν περιλαμβάνει μόνο τα ανθρώπινα ζώα αλλά και τα μη ανθρώπινα, θύματα ενός καθημερινού ολοκαυτώματος, μιας αποτρόπαιας, αυθαίρετης και παράλογης διάκρισης εις βάρος τους εδώ και αιώνες. Όμως ένας τέτοιος κόσμος απέχει ακόμα από το να γίνει πραγματικότητα και θα απέχει, ΄΄΄οσο η πλειοψηφία των συνανθρώπων μας, όπως κάναμε οι περισσότεροι/ες για πολλά χρόνια, διαπράττουν νόμιμα εγκλήματα κατά των ζώων, ως θύματα οι ίδιοι ενός γενικότερου στερεότυπου. Οι παρωπίδες του ανθρωποκεντρισμού, της παράδοσης, της “καλής υγείας”, της θρησκείας, το βολέματος κρύβουν πολύ καλά τον πόνο και την αδικία που τους προκαλούμε ως είδος.

Δυστυχώς στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, πέρα από κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις, δεν υπάρχει μια σταθερή εκπροσώπηση ή δράση σχετικά με τα δικαιώματα των ζώων. Ωστόσο δεν ξέρω αν ωφελεί να δείχνουμε με το δάχτυλο τους ανθρώπους που το διοργανώνουν (είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς), άτομα που συχνά υφίστανται την κοινωνική κατακραυγή και τον ρατσισμό, ομάδες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, άνθρωποι που το βδομαδιάτικο τους για να μην πω το μηνιάτικό τους μπορεί να αντιστοιχεί σε αξία πολύ μικρότερη από αυτή του vegan (θέλω να πιστεύω) μανικιούρ μας. Αντίθετα, ίσως είναι πιο χρήσιμο να αναλάβουμε μια οργανωμένη πρωτοβουλία ως κίνημα, να γίνουμε εμείς μια φωνή για όσους δεν έχουν φωνή σε τέτοια φεστιβάλ και όχι μόνο. Θεωρώ πως σε ένα τέτοιο πλαίσιο, σε έναν τέτοιο χώρο και με ανθρώπους πρόθυμους να αισθάνονται, να συναισθάνονται, να υπερβαίνουν τις πεπατημένες, να αντιδρούν στην αδικία, με υπομονή και επιμονή, μπορεί να επιτευχθεί ένας πραγματικός διάλογος σχετικά με τα δικαιώματα των ζώων και να δυναμώσει η φωνή όλων όσων μάχονται για αυτά. Μην ξεχνάμε πως οι περισσότεροι ηθικοί φυτοφάγοι, κάποτε αδιαφορούσαμε επίσης για τα ζώα που έφταναν στο πιάτο μας, όχι απαραίτητα λόγω αμβλυμμένης ηθικής, εγωκεντρισμού, ακατάσχετης λαιμαργίας, αλλά πολύ απλά λόγω άγνοιας και κυρίως μιας εξαρτημένης μάθησης που μας υποδείκνυε -όπως μας υποδεικνύει αυτόματα τόσα άλλα που κάνουμε καθημερινά χωρίς να σκεφτόμαστε- ότι καταναλώνοντας νεκρά ζώα πράττουμε το σωστό. Κάτι, κάποτε μας βοήθησε να αφυπνιστούμε και ίσως έφτασε η σειρά μας να γίνουμε η ειρηνική φωνή που θα αφυπνίσει ακόμα περισσότερους συνανθρώπους μας. Όπως είναι και καιρός να αφουγκραστούμε και τα μηνύματα απελπισίας άλλων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και εκατομμύρια παιδιά, των οποίων οι ζωές, μακρυά ή κοντά από ένα σπίτι, από την αυτονόητη για τους περισσότερους από εμάς ασφάλεια, την οικογένεια, την κοινωνική αποδοχή, μετατρέπονται σε επίγειες κολάσεις. Λίγο ή πολύ όπως αυτές των μη ανθρώπινων συντρόφων μας.

Η ειρηνική ουτοπία που φαντάζομαι, όπως και πολλοί από εσάς, είναι μια πανέμορφη, αρμονική “ευτοπία” (τι υπέροχη λέξη που εμπνεύστηκε η ομάδα που εκδίδει το ομώνυμο περιοδικό!), όπου όλα τα πλάσματα – ανθρώπινα και μη ανθρώπινα – ζουν ελεύθερα σε ένα πράσινο κόσμο, με φυσικά οικοσυστήματα, με καθαρό περιβάλλον, με σεβασμό, αλληλεγγύη και δικαιοσύνη. Όπως λένε, τα πόδια μας, μας κατευθύνουν προς τα εκεί που κοιτάζει το βλέμμα μας. Γιατί λοιπόν να μην κοιτάξουμε όλοι προς τα εκεί;

Το τριήμερο του φεστιβάλ και αρκετές ημέρες πριν, σχεδόν εμμονικά, κοίταζα προς το καταπράσινο άλσος που πραγματοποιήθηκε και επιβεβαιώνοντας την παραπάνω ρήση, εκεί βρέθηκα. Το άλσος στο Γουδή είναι ίσως ο ιδανικότερος χώρος στην Αθήνα για μια τέτοια διοργάνωση, με τα καταπράσινα γρασίδια, τα ψηλά δέντρα και την αφθονία χώρου ικανού να υποδεχτεί τους χιλιάδες ανθρώπους που φτάνουν εκεί. Μπαίνοντας μέσα, το πρώτο πράγμα που μου αρέσει να παρατηρώ είναι οι φωνές και τα σμήνη των πράσινων παπαγάλων που, δραπέτες από τις φυλακές τους, έχουν γίνει μόνιμοι κάτοικοι του άλσους τα τελευταία χρόνια, δίνοντας μια εξωτική χροιά στον χώρο, κάνοντας μια σαφή υπογράμμιση της λέξης ελευθερία. Κατόπιν πριν επισκεφτώ τα διάφορα τραπέζια για να μιλήσω με τους ανθρώπους, να διαβάσω, να ακούσω, κάνω μια βόλτα στον χώρο που φιλοξενεί κουζίνες από πολλές πολλές χώρες για να εντοπίσω τις vegan επιλογές, να κρυφοκοιτάξω πώς παρασκευάζεται το κάθε πιάτο (έτσι έμαθα πριν χρόνια να φτιάχνω φαλάφελ και σπρινγκ ρολς), να χορτάσω με τα μάτια μου και να διαλέξω τι θα φάω το βράδυ! Είναι εντυπωσιακό πόσες vegan επιλογές υπήρχαν πάντα στο φεστιβάλ, οι οποίες δεν είναι παρά τα παραδοσιακά πιάτα άλλων χωρών που ετοιμάζονται επί τόπου από την ομάδα που εκπροσωπεί την κάθε χώρα.

Όταν πια βραδιάσει, η γιορτή γεμίζει μουσική από τρεις σκηνές, στις οποίες φιλοξενούνται παραδοσιακά συγκροτήματα από διάφορες χώρες, λαϊκά ελληνικά συγκροτήματα και τέλος σύγχρονοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και συχνά και άλλες χώρες. Στην τελευταία αυτή σκηνή άκουσα για πρώτη φορά να παίζουν τα κομμάτια – soundtrack της εφηβείας μου οι Σπυριδούλα το 2006, άκουσα τους αγαπημένους Last Drive τουλάχιστον δυο φορές, τους Closer, τον Μιχάλη Δ (μαζί με τον Κωνσταντίνο Β φέτος), την Κρίστι Στασινοπούλου και τόσους ακόμα καλλιτέχνες… Αν προσπαθήσω να θυμηθώ όλα τα ονόματα που επένδυσαν με μουσική το φεστιβάλ θα καταλήξουμε πιθανότατα σε έναν μακροσκελή κατάλογο μουσικών!

Όταν και το τελευταίο βράδυ του φεστιβάλ φτάνει στο τέλος του, όταν κατέβει και ο τελευταίος μουσικός από την σκηνή κάνω μια τελευταία βόλτα στο χώρο, νιώθοντας λίγο άβολα που τελειώνει, λίγο άβολα που για ακόμα μια φορά η λέξη “σπισισμός”, στα όρια της διοργάνωσης, δε βρισκόταν στον κατάλογο των λέξεων στις οποίες μπροστά μπαίνει πάντα ένα “όχι”, πολύ άβολα που έβλεπα στα διπλανά τραπέζια να κατασπαράζονται σάρκες ζώων. Πάντα όμως βαθιά μέσα μου διατηρώ την αισιοδοξία και την ελπίδα πως την επόμενη φορά η λέξη “ειρήνη” θα έχει αποκτήσει πιο βαθύ και ουσιαστικό περιεχόμενο στις συνειδήσεις των πολλών, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν κάνει μέσα τους την σύνδεση, ο αντισπισισμός θα βρίσκεται στα πρώτα γράμματα του φεστιβάλ, οι κουζίνες θα φιλοξενούν μόνο τα vegan εδέσματα όλων αυτών των όμορφων χωρών που συμμετέχουν και η ουτοπία θα ξεκινήσει – ίσως ήδη έχει ξεκινήσει- να χτίζεται πάνω σε στέρεες βάσεις που δεν θα καταβυθιστούν κάτω από το βάρος της αδικίας, του εγωκεντρισμού, της ιδιοτέλειας, του ανθρωποκεντρισμού, του ρατσισμού -συνειδητού ή ασυνείδητου- όπως έγινε τόσες φορές στο παρελθόν. Πιστεύω όμως πως κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ειρηνική παρουσία μας, το ειρηνικό μας παράδειγμα, την ειρηνική μας φωνή και φυσικά την προθυμία μας να ακούσουμε. Άλλωστε, παραφράζοντας λίγο (ή πολύ) τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, νομίζω πως το σκοτάδι δεν υπάρχει τρόπος να το πολεμήσουμε, μπορούμε μόνο να το φωτίσουμε.

Raw vegan white chocolate, vanilla cheesecake

Ετικέτες

cashews, cheesecake, cocoa butter, dates, gluten free, raw vegan, sugar free, vanilla

…or maybe the most delicious and healthy vegan recipe for an unforgettable white chocolate experience without sugar, gluten or baking. The truth is that raw vegan desserts are our favorites, especially when we are talking about cheesecakes with a creamy stuffing and a base of crunchy nuts and dried fruits. What I like the most is the unlimited variety of ingredients one can use in the creamy stuffing – nuts, fruits, nut-butters, zests etc – making each time a totally different dessert. The only thing we need is a relatively good blender!

This time, the basic concept of my recipe was to make a dessert with a rich white chocolate taste and the amazing aroma of vanilla. These two ingredients may have a prominent position in our olfactory and tasty memory, but on the other hand, we don’t meer them that often in the plant-based kitchen. However their combination is something I always considered magical and that’s why I planned to use it this time in order to make a white chocolate vanilla raw vegan cheesecake. You may ask yourselves how can we make a raw vegan dessert with the taste of white chocolate and the scent of vanilla? Simply by using raw cocoa butter and the small black seeds of a natural vanilla bean in its preparation! Relatively small amounts of these two are enough!

Indeed, the result was even better than what I could imagine! The cream is just mouthwatering with a sweet taste thanks to the agave syrup, a beautiful vanilla aroma, a silky, creamy texture and an intense chocolaty flavor thanks to the cocoa butter whick makes this cake unbeatable! Raw nuts , ground together with sweet dates make the crispy, sweet, dense base that holds the cake and adds taste and texture to the recipe.

Ingredients

for the base

• 1 cup dates (medjool or other varieties, without sugar or glucose)
• 1 cup walnuts or almonds, shelled

for the white chocolate cream

• 2 cups cashews, soaked for 6-8 hours and drained
• 1/2 cup agave nectar
• 100 g (about 1/2 cup) cocoa butter melted
• 1/4 cup lemon juice
• 1/4 cup water
• 1/2 vanilla bean, the seeds or 1 tbsp homemade vanilla extract

for the decor

• mixed nuts and seeds
• mixed dried fruit

Method

1. For the crust: Wash the dates, drain and pit them and put them in the food processor along with the nuts. Process for a few minutes until a soft dough is formed. If you do not like the small pieces of nuts in the base, process the nuts until they become powdered and add the dates afterwards.
2. For the white chocolate cream: Put in the blender half of the cashews, lemon juice, agave nectar, water, vanilla and the melted cocoa butter and blend for 3-4 minutes until the mixture is creamy and uniform. Add the rest of the cashews and blend for few more minutes until they are incorporated in the mixture and the texture of the cream is smooth and homogeneous.
3. Assembly: Line a cheesecake pan of 20-22 cm diameter with greaseproof paper and spread the crust mixture over the bottom. Press with your hands to distribute equally and form the crust. Pour the white chocolate cream on top of the crust and refrigerate for 8-12 hours to set.
4. Before serving garnish with chopped nuts, seeds and dried berries. Keep in the fridge.

Ωμοφαγικό τσιζκέικ λευκής σοκολάτας και βανίλιας

Ετικέτες

σιρόπι αγαύης, χωρίς γλουτένη, χωρίς ζάχαρη, χουρμάδες, ωμοφαγία, ωμοφαγικό τσιζκέικ, ωμοφαγικό γλυκό, βούτυρο κακάο, κάσιους, λευκή σοκολάτα

…. ή μάλλον η καταλληλότερη και πιο υγιεινή vegan συνταγή για να βυθιστεί κανείς μέσα σε μια κόλαση λευκής σοκολάτας, χωρίς ζάχαρη, χωρίς γλουτένη, χωρίς ψήσιμο. Τα ωμοφαγικά, vegan γλυκά είναι η αδυναμία μας, ειδικά όταν μιλάμε για ωμοφαγικά τσιζκέικ ή τούρτες με κρεμώδη γέμιση και τραγανή βάση από ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Αρκεί κανείς να έχει ένα σχετικά καλό μπλέντερ και από εκεί και πέρα οι δημιουργικές επιλογές είναι απεριόριστες!

Αυτή τη φορά, η βασική ιδέα για την παρασκευή του γλυκού μας ήταν να κυριαρχήσει η λευκή σοκολάτα και η βανίλια, δυο συστατικά με περίοπτη θέση στην οσφρητική και γευστική μας μνήμη αλλά από την άλλη, σχετικά δυσεύρετα στην φυτική διατροφή. Το πάντρεμα των δύο αυτών υλικών το θεωρούσα πάντα ακαταμάχητο και γι’ αυτό σχεδίασα να το χρησιμοποιήσω προκειμένου να φτιάξω ένα ωμοφαγικό σοκολατένιο τσιζκέικ λευκής σοκολάτας. Πώς μπορούμε με φυσικά υλικά να χρωματίσουμε με το πλούσιο άρωμα και τη γεύση της λευκής σοκολάτας και της βανίλιας το κέικ μας; Απλώς χρησιμοποιώντας ωμό βούτυρο κακάο και φυσική βανίλια στην παρασκευή του! Μικρές σχετικά ποσότητες από τα δύο αυτά υλικά αρκούν για να δώσουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην συνταγή.

Πράγματι το αποτέλεσμα ήταν ακόμα καλύτερο από αυτό που φανταζόμουν! Η κρέμα έχει ιδιαίτερα πλούσια και γλυκιά γεύση χάρη στο σιρόπι αγαύης, μεταξένια, κρεμώδη υφή και έντονη σοκολατένια αίσθηση χάρη στο βούτυρο κακάο ενώ η βάση είναι τραγανή, γλυκιά και υπέροχη, παρόμοια με τις βάσεις που φτιάχνουμε συνήθως για τα ωμοφαγικά γλυκά – ωμοί ξηροί καρποί, αλεσμένοι μαζί με γλυκά, αποξηραμένα φρούτα, αυτή τη φορά χουρμάδες.

Υλικά

για την βάση

• 1 φλιτζ. νωπούς χουρμάδες (βασιλικούς ή άλλη ποικιλία, χωρίς ζάχαρη ή γλυκόζη)
• 1 φλιτζ. καρύδια ή αμύγδαλα καθαρισμένα

για την κρέμα λευκής σοκολάτας

• 2 φλιτζ. κάσιους, μουλιασμένα για 6-8 ώρες και στραγγισμένα
• 1/2 φλιτζ. σιρόπι αγαύης
• 100 γρ. (περίπου 1/2 φλιτζ.) βούτυρο κακάο λιωμένο σε μπαιν μαρί
• 1/4 φλιτζ. χυμό λεμονιού
• 1/4 φλιτζ. νερό
• 1/2 κλωναράκι βανίλιας, τα σποράκια ή 1 κ.σ. σπιτικό εκχύλισμα βανίλιας

για την διακόσμηση

• ανάμεικτους ξηρούς καρπούς και σπόρους
• ανάμεικτα αποξηραμένα φρούτα

Εκτέλεση

1. Για την βάση: Πλένουμε τους χουρμάδες και τους στραγγίζουμε. Με ένα μαχαιράκι τους χαράζουμε στη μέση και αφαιρούμε τα κουκούτσια. Τους βάζουμε στον κάδο του πολυκόφτη (μούλτι) μαζί με τους ξηρούς καρπούς. Δουλεύουμε για μερικά λεπτά, μέχρι να σχηματιστεί μια μαλακιά ζύμη. Αν δεν μας αρέσει να υπάρχουν κομματάκια ξηρών καρπών στη βάση, χτυπάμε πρώτα τους ξηρούς καρπούς μέχρι να γίνουν σκόνη και έπειτα προσθέτουμε τους χουρμάδες και συνεχίζουμε το δούλεμα.
2. Για την κρέμα λευκής σοκολάτας και βανίλιας: Βάζουμε στο μπλέντερ τα μισά από τα κάσιους, το χυμό λεμονιού, το νερό, το σιρόπι αγαύης, το βούτυρο κακάο και την ψίχα της βανίλιας και χτυπάμε για 3-4 λεπτά μέχρι να πολτοποιηθούν εντελώς τα κάσιους και το μείγμα να γίνει ομοιόμορφο. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα κάσιους και χτυπάμε για μερικά λεπτά ακόμα μέχρι να σχηματιστεί μια λεία κρέμα.
3. Συναρμολόγηση: Στρώνουμε μια πιατέλα με αντικολλητικό χαρτί και τοποθετούμε στο κέντρο της ένα ένα τσέρκι διαμέτρου 20-22 εκ. Απλώνουμε πάνω το μείγμα της βάσης και πιέζουμε λίγο με τα χέρια μας ώστε να καλυφθεί ο πάτος της φόρμας και το πάχος της βάσης να είναι ομοιόμορφο. Ρίχνουμε από πάνω την κρέμα λευκής σοκολάτας και βάζουμε στο ψυγείο για 8-12 ώρες.
4. Γαρνίρουμε με ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα berries και σερβίρουμε. Διατηρείται στο ψυγείο.

Chickpea salad with a creamy avocado sauce

Among the things that are almost always on our shopping list and of course in our kitchen are avocados. The reason? They are just amazing! Their dense, buttery flavor and their great nutritional value combined with their creamy texture makes them the most suitable and at the same time nutritious and healthy ingredients in countless vegan recipes.

Our favorite vegan, avocado dish is vegan tzatziki made with the flesh of ripe avocados, a recipe we enjoy quite often especially during summer, as well as the Greek salad with avocado. And since we love desserts, if we have plenty ripe avocados we use them in the most delicious way, making a delicate vegan chocolate avocado mousse that melts in the mouth and is 100% raw or a delectable chocolate vegan ice cream but also the raw vegan chocolate tart with avocado and coconut.

I am sure that each of you, at least those who love this particular fruit, will have at least one favorite vegan recipe based on avocados and I am sure that if we’ d put them together they would be hundreds! Such amazing fruit it is and I feel so grateful that it grows in our country as well!

Today, we combined a few ripe avocados with chickpeas and herbs to make a delicious, cool, rich, creamy salad, perfect for sandwiches or to accompany our meal. Here the avocados act as a «buttery» sauce that binds the materials together, extracts their aromas, highlights their flavors. The recipe is simple and fast. Just do not forget to mash the avocado with lemon and apple-cider vinegar to retain its fresh color.

Ingredients
(for 2-4 persons)

for the salad

• 1 + 1/4 cup boiled and drained chickpeas
• 1 celery sprig cleaned and chopped
• 3 tbsp fresh parsley finely chopped
• 1 fresh onion finely chopped
• 2-3 tbsp pickled cucumber finely chopped

for the sauce

• 1 ripe medium sized avocado, peeled
• juice of 1/2 juicy lemon
• 1 tbsp apple-cider vinegar
• 1/2 – 1 tsp salt
• freshly ground pepper
• optionally you can add a garlic clove finely chopped and 2-3 drops of tabasco sauce

to serve

• 8 slices of whole wheat bread, toasted
• 1 tbsp parsley finely chopped

Method

1. Add the avocado flesh, lemon juice, apple-cider vinegar, salt and pepper in the blender and blend on medium speed until creamy.
2. With a fork mash the 1 cup of the chickpeas just a little bit, until all the chickpeas are crushed but not pureed. It’s nice to have some bigger pieces in the end. Keep the rest (1/4 cup) to garnish your salad.
3. In a bowl, mix all ingredients and taste in lemon and salt. Leave the salad in the refrigerator covered for at least one hour to cool, so that the aromas and tastes compine. Before you put it on the table garnish with the rest of the chickpeas and parsley.
4. Bake thin slices of bread and serve with the salad as an appetizer or make delicious sandwiches!