Βότανα σε ελαιόλαδο

Ετικέτες

συντήρηση, ωμοφαγία, βότανα, δυόσμος σε ελαιόλαδο, δύοσμος, ελαιόλαδο

Τα βότανα είναι απαραίτητα όχι μόνο ως συστατικά στην κουζίνα αλλά και ως φάρμακα, αφού χάρη στις πολλές ιαματικές τους ιδιότητες, προάγουν με φυσικό τρόπο την υγεία μας. Ευτυχώς η φύση τα έχει προικίσει με τόσο ωραία αρώματα, που η κατανάλωσή τους όχι μόνο δεν είναι δυσάρεστη αλλά αντίθετα είναι και γαστρονομικά «επιβεβλημένη» σε ορισμένα πιάτα ή ροφήματα, στα οποία δίνουν χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση.

Ωστόσο δεν μπορούμε να βρούμε όλα τα βότανα φρέσκα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αφού ανάλογα με το είδος τους, μπορεί να ευδοκιμούν μόνο σε συγκεκριμένες εποχές. Μια λύση για να αρωματίζουμε τα φαγητά μας και να φροντίζουμε την υγεία μας, είναι τα αποξηραμένα βότανα. Όμως από αυτά απουσιάζει η δροσιά και η ζωηράδα και σε αρκετές περιπτώσεις δε μπορούν να αντικαταστήσουν τα φρέσκα. Πώς θα μπορούσαμε για παράδειγμα να παρασκευάσουμε μια πέστο για την μακαρονάδα μας με αποξηραμένο βασιλικό;

Μιλώντας όμως για την σάλτσα πέστο, ας μην ξεχνάμε ότι η προέλευσή της ανάγεται στην ανάγκη που προέκυψε στο παρελθόν για τη διατήρηση των βοτάνων σε μια σχετικά «φρέσκια» κατάσταση όλο το χρόνο. Ο φρέσκος βασιλικός λοιπόν, πολτοποιούνταν στο γουδί με αρκετή ποσότητα ελαιόλαδου, ενός συστατικού που αφθονεί στις μεσογειακές χώρες και στη συνέχεια καρυκευόταν με σκόρδο, πιπέρι, μπαλσάμικο ή λεμόνι καθώς και αλάτι –δηλαδή με υλικά που λειτουργούν ως φυσικά συντηρητικά αφού παρεμποδίζουν, όπως και το ελαιόλαδο, την ανάπτυξη μικροβίων. Κατά αυτόν τον τρόπο μπορούσε να διατηρήσει τα αρώματα και τις ιδιότητές του για πολύ πολύ καιρό. Το ίδιο ισχύει και για άλλα βότανα που μας αρέσουν και μπορεί να έχουμε σε αφθονία στον κήπο ή στις γλάστρες μας, όπως είναι ο δυόσμος, το λεμονοθύμαρο, η ρόκα και ό,τι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε.

Εμείς έχουμε μια μεγάλη γλάστρα στο μπαλκόνι μας με δυόσμο, εδώ και αρκετά χρόνια. Το χειμώνα μαραζώνει, σαν να θέλει να προστατέψει την ομορφιά του από το μένος του. Την άνοιξη όμως, και μόνο με την υποψία καλοκαιρίας, τα πρώτα μεγάλα φυλλαράκια πετάγονται και μέχρι το καλοκαίρι, η γλάστρα γίνεται καταπράσινη. Ο δυόσμος ειδικά, είναι ένα από τα αγαπημένα μου αρωματικά. «Βάρσαμο» τον έλεγε η γιαγιά μου και μπορεί να μην είχε καθόλου άδικο, αν και ουδεμία σχέση έχει ο δυόσμος με το βάλσαμο ως φυτά. Όμως βάλσαμο λέμε συχνά κάτι που μας ανακουφίζει από τον πόνο, και προφανώς όπως καταλαβαίνω τώρα, η γιαγιά μου, αντλούσε τη γαλήνη και τη χαρά που διέθετε σε περίσσεια από τα απλά πράγματα που είχε γύρω της, όπως το άρωμα που αναδύεται από μια γλάστρα δυόσμο.

Με μια λογική λοιπόν διατήρησης του αγαπημένου μου αρωματικού, που το καλοκαίρι θεριεύει και το απολαμβάνω σε αφθονία ενώ το χειμώνα μου λείπει, παρασκευάζω μερικά βαζάκια δυόσμου σε ελαιόλαδο και τα διατηρώ για πολύ καιρό στο ψυγείο. Οι χρήσεις του δε είναι άφθονες˙ αρωματίζει φρέσκες ή βραστές σαλάτες όπως η χωριάτικη ή τα βραστά κολοκυθάκια, ενισχύει τα αρώματα των πιάτων μας ή νοστιμίζει μια φέτα ζεστό ζυμωτό ψωμί.

Υλικά

• 100 γρ. (περίπου 2 φλιτζ.) πλυμένα και καθαρισμένα φυλλαράκια από το βότανο της αρεσκείας μας (δύοσμο, βασιλικό, λεμονοθύμαρο, άνηθο, δεντρολίβανο, ρόκα κ.α.)
• 200 ml (1 φλιτζ.) ελαιόλαδο
• 4 κ.σ. μηλόξιδο ή μπαλσάμικο ή άλλο ξίδι καλής ποιότητας ή χυμό λεμονιού
• 1 κ.γ. αλάτι

Εκτέλεση

Αφού πλύνουμε τα βότανά μας, τα στραγγίζουμε και τα απλώνουμε πάνω σε μια καθαρή πετσέτα να στεγνώσουν εντελώς, αλλά όχι να μαραθούν (συνήθως μια ωρίτσα αρκεί). Είναι πολύ βασικό να μην υπάρχει πολύ υγρασία πάνω στα φυλλαράκια που θα χρησιμοποιήσουμε, έτσι ώστε να διατηρηθούν αρκετό καιρό.

Βάζουμε στο μούλτι όλα τα υλικά και τα χτυπάμε ώσπου να πολτοποιηθούν.

Μοιράζουμε το μείγμα σε δύο αποστειρωμένα βαζάκια και τα φυλάμε στο ψυγείο. Κάθε φορά που θέλουμε να προσθέσουμε επιπλέον άρωμα στο πιάτο μας, αντικαθιστούμε ένα μέρος του ελαιολάδου που απαιτεί η συνταγή μας με το συντηρημένο στο λάδι βοτανάκι μας.