Ετικέτες

, ,

kaparosalata2Το ωραιότερο πράγμα με τα ταξίδια είναι ότι μας χαρίζουν πρωτόγνωρες εμπειρίες όλων των ειδών. Μια ημέρα χαλάρωσης στη φύση, ένα τραγούδι που πρώτη φορά ακούμε και μας μαγεύει, μια γεύση που μας μένει. Στο ταξιδάκι μου στη Σίφνο είχα την τύχη να γευτώ την παραδοσιακή καππαροσαλάτα και ως λάτρης της κάππαρης ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα από την υφή και τη γεύση του πιάτου. Σε μια από τις βόλτες μου εκεί, μπαίνοντας σε ένα βιβλιοπωλείο στην Απολλωνία, βρήκα ένα πολύ ωραίο βιβλίο με σιφνέικες συνταγές και το πρώτο πράγμα που έκανα ξεφυλλίζοντάς το ήταν να ψάξω τη συνταγή αυτή και πράγματι την βρήκα. Η συνταγή που παραθέτω εδώ είναι μια παραλλαγή της.

Αν κάποιος δεν έχει όρεξη να μαζέψει κάππαρη μόνος του, μπορεί να εκτελέσει την ίδια συνταγή με κάππαρη ξερή.

Γευστικό και μοσχοβολιστό ορεκτικό.kaparosalata1

Υλικά

  • 2 ½ -3 φλιτζ. κάππαρη φρέσκια(τρυφερά φύλλα, άνθη και «αγγουράκια» κάππαρης)
  • 1/3 φλιτζ. ελαιόλαδο
  • ¼ φλιτζ. καλής ποιότητας ξίδι
  • 1 ½ φλιτζ. κρεμμύδι χοντροκομμένο
  • 1 φλιτζ. νερό
  • 1 σκελίδα σκόρδο (προαιρετικά)
  • 1-2 φύλλα δάφνης
  • 1 κ.γ. αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση

Μαζεύουμε κάππαρη, τρυφερά καπαρόφυλλα και μικρά «αγγουράκια» (τα μεγάλα έχουν πολλά σποράκια) και τα πλένουμε πολύ καλά. Τα βάζουμε σε μια λεκανίτσα με νερό που το αλλάζουμε 1-2 φορές, για 24 ώρες και σουρώνουμε.

Επειδή η κάππαρη είναι πολύ πικρή πρέπει να την ξεπικρίσουμε. Στη συγκεκριμένη συνταγή για να το πετύχουμε αυτό, την βράζουμε σε άφθονο νερό για 10 λεπτά και τη σουρώνουμε. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία ακόμα 3 φορές.

Ρίχνουμε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα μαζί με το κρεμμύδι και το σκόρδο και τσιγαρίζουμε ώσπου να αποκτήσουν χρυσό χρώμα.

Προσθέτουμε την κάππαρη και τσιγαρίζουμε 1-2 λεπτά ακόμα.

Ρίχνουμε το νερό, τη δάφνη, το αλάτι και το πιπέρι, σκεπάζουμε και αφήνουμε την κάππαρη να σιγοβράσει μέχρι να απορροφηθεί όλο το νερό και να μαλακώσει η κάππαρη. Θα πάρει περίπου 50 λεπτά με 1 ώρα.

Σβήνουμε με το ξίδι, ανακατεύουμε και σβήνουμε τη φωτιά. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε αν χρειαστεί.

Σημείωση: Κάππαρη μαζεύουμε από τον Ιούνιο και για όλο σχεδόν το καλοκαίρι, κάτι βέβαια που εξαρτάται από το κλίμα κάθε περιοχής.

Ανάλογα με το πόσο δυνατό είναι το ξίδι που χρησιμοποιούμε μπορεί να χρειαστεί να τροποποιήσουμε την ποσότητα. Πρέπει πάντως να είναι αισθητή η παρουσία του!

 

Η συνταγή είναι παραλλαγή από το βιβλίο «σιφνέικες γεύσεις…» της Ράνιας Αναστασιάδου.