Ετικέτες
Όπως πολλοί από τη γενιά μας, ατενίζοντας το αβέβαιο μέλλον πριν κάποια χρόνια και ολοκληρώνοντας τις μεταπτυχιακές σπουδές μου είχα σκεφτεί πολύ σοβαρά να μεταναστεύσω για μια «καλύτερη ζωή» σε μια οικονομικά ακμάζουσα χώρα. Έμοιαζε ελκυστικό τότε και επηρεασμένη από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αλλά και από την μεγάλη αγάπη που τρέφω για τα ταξίδια το είχα σχεδόν αποφασίσει μέσα μου, μέχρι που ένα καλοκαιρινό πρωινό, έφτασα με το πλοίο της γραμμής στο λιμάνι του Ηρακλείου και με τη συντροφιά της χαραυγής οδηγούσα προς το νότο του νομού, διασχίζοντας τα βουνά και τα λαγκάδια της Κρήτης. Όπως συνηθίζω να κάνω όποτε πορεύομαι προς τα εκεί, σταμάτησα σε ένα ορεινό σημείο στη μέση της διαδρομής και ρούφηξα αχόρταγα τον πρωινό αέρα, αγνάντεψα τον κάμπο και τα βουνά και μέσα μου ξεπήδησαν όλα τα ανακουφιστικά συναισθήματα που αισθάνεται κανείς όταν βρίσκεται επιτέλους στο Σπίτι -αγαλλίαση, ασφάλεια, ευτυχία, αγάπη. Και όταν βρει κανείς το Σπίτι στο οποίο ανήκει δύσκολα πια φεύγει.
Ποτέ δεν το μετάνιωσα που έμεινα, ίσα ίσα! Ευτυχώς με τη βοήθεια της τύχης τα βγάζω πέρα και αυτό μου αρκεί για να είμαι ευτυχισμένη- και βέβαια, αν και μένω πια αρκετά χρόνια στην Αθήνα, πάντα γυρνώ στην Κρήτη τουλάχιστον το καλοκαίρι. 
Οι ομορφιές του νησιού είναι πολλές που όχι ένα άρθρο αλλά ούτε ένα βιβλίο δε θα αρκούσε για να τις αναφέρουμε. Ωστόσο θα ήθελα να μοιραστώ μερικές πληροφορίες που ίσως φανούν χρήσιμες στους ειρηνικούς ταξιδιώτες που θα βρεθούν κάποτε στο Ηράκλειο της Κρήτης, ελπίζοντας στο μέλλον να επισκεφτώ ξανά, να φωτογραφίσω και να γράψω τα αντίστοιχα άρθρα και για τις υπόλοιπες τρεις μεγάλες πόλεις της και όχι μόνο.
Απογευματινή βόλτα στον τάφο του σημαντικού κρητικού λογοτέχνη Ν. Καζαντζάκη, πάνω στα ενετικά τείχη.
- Καταρχήν στο Ηράκλειο φτάνει κανείς με ένα από τα πλοία της γραμμής. Τα πλοία που πηγαίνουν στο Ηράκλειο είναι μεγάλα και άνετα, ξεκινούν από τον Πειραιά στις 21.00 – 22.00 ανάλογα με την εποχή και φτάνουν στις 6.30 – 7.00. Λόγω αυξημένης κίνησης τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, τα πλοία έχουν και κάποια επιπλέον ημερήσια δρομολόγια, τα οποία μπορεί κάποιος να προτιμήσει, αφενός γιατί απαλλάσσεται από το θέμα του ύπνου και αφετέρου γιατί η θαλάσσια διαδρομή έχει μια ξεχωριστή ομορφιά την ημέρα. Εναλλακτικά υπάρχουν πολλές πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο N. Καζαντζάκης που συνδέουν το νησί με τα σημαντικότερα αεροδρόμια της Ελλάδας και το καλοκαίρι με πολλά του εξωτερικού.
Το ενετικό συντριβάνι με τα τέσσερα λιοντάρια έχει ονοματίσει την πιο πολυσύχναστη πλατεία της πόλης. Εδώ υπάρχουν όμορφα καφέ και επίσης από εδώ ξεκινάει και ο πεζόδρομος της 25ης Αυγούστου που οδηγεί στον Κούλε και το λιμάνι.
- Παρότι κάποτε το Ηράκλειο δεν είχε τόσες ομορφιές να επιδείξει, τα τελευταία χρόνια το σκηνικό έχει ανατραπεί σε μεγάλο βαθμό και η πόλη έχει γίνει πλέον αρκετά φιλική στους ταξιδιώτες και φυσικά στους κατοίκους της. Πέρα από τα μουσεία και τα αξιοθέατα, επιβάλλεται ένας απογευματινός περίπατος στον νέο παραλιακό δρόμο, στον Κούλε – το φρούριο που χτίστηκε από τους Ενετούς στο λιμάνι του Ηρακλείου και στην 25ης Αυγούστου, το δρόμο που οδηγεί στην πιο γνωστή ίσως πλατεία της πόλης, τα Λιοντάρια. Ακόμα μια βόλτα που απολαύσαμε ήταν ο απογευματινός περίπατος πάνω στα ενετικά τείχη, στα οποία έχει διαμορφωθεί ένα, αν και παραμελημένο, όμορφο πάρκο -χώρος χαράς για πολλά τετράποδα και δίποδα πλάσματα. Η πρόσβαση στα τείχη γίνεται από διάφορες εισόδους ορισμένες από τις οποίες εντοπίζονται στην οδό Πλαστήρα. Επιπλέον σε επιλεγμένα μέρη μέσα στα τείχη πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις, όπως στο κηποθέατρο Καζαντζάκης, όπου λαμβάνουν χώρα συναυλίες και παραστάσεις ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ ο τάφος του κρητικού λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη στον προμαχώνα Μαρτινένγκο είναι επισκέψιμος όλο το χρόνο, χωρίς κάποιο αντίτιμο.
Η κεντρική αγορά του Ηρακλείου.
- Για τα ψώνια μας, παρότι σε όλες τις περιοχές του Ηρακλείου θα βρει κανείς καταστήματα και λαϊκές αγορές, αξίζει μια βόλτα στην κεντρική αγορά του Ηρακλείου, στην οδό 1866, αμέσως μετά τα Λιοντάρια και το Μεϊντάνι. Στην αγορά αυτή βρίσκουμε βότανα, φρούτα, λαχανικά, σουβενίρ, φούρνους και διάφορα καφέ. Για εκλεκτά βιολογικά προϊόντα όμως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι μια επίσκεψη στην αγορά των βιοκαλλιεργητών που πραγματοποιείται κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή από νωρίς το πρωί ως το απόγευμα (ξεκινούν να τα μαζεύουν γύρω στις 4) στο πάρκο Γεωργιάδη. Εδώ μπορεί κανείς να προμηθευτεί ό,τι είδους φρούτα και λαχανικά παράγει ο τόπος κάθε εποχή, μέχρι και παπάγιες από το Λασίθι. Εμείς επισκεφτήκαμε την αγορά μεσημέρι και αφού ψωνίσαμε τα φρούτα και τα σαλατικά που χρειαζόμασταν, ήπιαμε έναν παγωμένο καφέ στο καφενεδάκι που λειτουργεί στο πάρκο και το οποίο ιδιαίτερα το βράδυ είναι γεμάτο από κόσμο.
Μια γεύση από την βιολογική λαϊκή που πραγματοποιείται τρεις φορές τη βδομάδα στο πάρκο Γεωργιάδη.
Μεσημεριανό καφεδάκι στο δροσερό, καταπράσινο πάρκο Γεωργιάδη.
- Στην πόλη του Ηρακλείου μπορεί να μην εντοπίσαμε κάποιο αμιγώς χορτοφαγικό εστιατόριο, όμως αυτό δεν σήμανε σε καμία περίπτωση ότι δεν φάγαμε και μάλιστα πολύ καλά. Τα περισσότερα εστιατόρια έχουν αρκετά πιάτα τα οποία μπορεί να καταναλώσει κάποιος φυτοφάγος, όπως λαδερά, όσπρια, φάβα, σαλάτες, ελιές κ.α. Σε κάθε περίπτωση να διευκρινίζετε ότι δεν επιθυμείτε κρέας, γάλα, αυγά και βούτυρο στο πιάτο σας, καθώς στους περισσότερους χώρους εστίασης, το προσωπικό δεν είναι αρκετά εξοικειωμένο με την έννοια της φυτοφαγίας.
Χορτοφαγικά μεζεδάκια στο παραδοσιακό καφενείο «Λακκούβα». Αν παραγγείλετε φαλάφελ ή ντολμάδες πείτε στο προσωπικό να παραλείψουν το γιαούρτι με το οποίο συνήθως σερβίρονται.
- Τα μέρη στα οποία μαζεύονται οι ντόπιοι για καφέ ή/και μεζεδάκια και ρακί, πέρα από το πολυσύχναστο καφέ στο πάρκο Γεωργιάδη, είναι τα Λιοντάρια (κυρίως το πρωί), τα καφενεδάκια – μεζεδοπωλεία που βρίσκονται στην οδό Καγιαμπή, ένα σοκάκι παράλληλο της οδού Καλοκαιρινού, καθώς και στα μαγαζιά που βρίσκονται σε μικρά σοκάκια που ξεκινούν από τον παραλιακό δρόμο. Ένα από τα μαγαζάκια που εντοπίσαμε και μας άρεσε πολύ είναι η «Λακούβα», παραδοσιακό καφενείο – μεζεδοπωλείο κοντά στη θάλασσα και συγκεκριμένα στην οδό Ζώτου Κοσμά 11 με ιδιαίτερο, εναλλακτικό ύφος. Οι ιδιοκτήτες έχουν μεριμνήσει ειδικά για όσους απέχουν από την κατανάλωση ζωικών παρέχοντας και χορτοφαγικό μενού, με πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές και πολύ χαμηλές τιμές. Εδώ δοκιμάσαμε ασκορβουλάκους (έτσι ονομάζονται οι βολβοί στην Κρήτη), αμανίτους (μανιτάρια πλευρώτους ψητά και περιχυμένα με ένα γευστικό μείγμα ελαιόλαδου, λεμονιού και ξιδιού) και φαλάφελ (ζητήστε να σας τα σερβίρουν χωρίς γιαούρτι). Το επόμενο βράδυ, βρεθήκαμε σε ένα επίσης ιδιαίτερο καφενείο – μεζεδοπωλείο με το όνομα «Λάκκος» (Ταξιάρχου Μαρκόπουλου 41 ), που αν και καμία σχέση δεν είχε με τη «Λακούβα», πέρα από την κοινή ρίζα της επωνυμίας, βρήκαμε και σε αυτό αρκετές χορτοφαγικές επιλογές σε επίσης πολύ χαμηλές τιμές. Εδώ απολαύσαμε σπιτικούς ντολμάδες με αμπελόφυλλα (ζητήστε να σας τα σερβίρουν χωρίς γιαούρτι) όπως τους κάνουν στην Κρήτη, πατατοσαλάτα, φάβα και μελιτζανοσαλάτα, ενώ στο μενού είδαμε ακόμα μανιτάρια, χόρτα, ελιές κ.α.
Στο καφενείο «Ο Λάκκος» με νόστιμους μεζέδες. Ο χαμηλός φωτισμός κάτω από τα δεντράκια της πλατείας δεν βοήθησε στην φωτογράφιση, μπορεί όμως κανείς να πάρει μια ιδέα της ατμόσφαιρας και των γεύσεων.
- Σε περίπτωση που θελήσουμε να τσιμπήσουμε κάτι στα γρήγορα ή να δροσιστούμε, οι επιλογές είναι πολλές. Καθότι οι Κρητικοί αγαπούν πολύ τους φούρνους και είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί στα προϊόντα που προτιμούν, για αυτό και στην Κρήτη συναντάμε πολλούς και άριστης ποιότητας φούρνους με μεγάλη ποικιλία σε παραδοσιακά –και όχι μόνο- αρτοσκευάσματα. Όποτε βρεθώ στην Κρήτη ένα από τα πράγματα που μου αρέσει πολύ να τρώω είναι οι παραδοσιακές, τηγανιτές χορτόπιτες, τις οποίες βρίσκουμε τόσο σε μικρό όσο και σε μεγάλο μέγεθος σε αρκετούς φούρνους αλλά και ως ορεκτικό σε ταβέρνες. Μάλιστα οι νοικοκυρές που τις φτιάχνουν στα σπίτια τους, σπάνια επιλέγουν σπανάκι, μια που το θεωρούν άγευστο σε σχέση με τα άγρια, αρωματικά χόρτα που βρίσκονται σε αφθονία στα βουνά και τους κάμπους του νησιού. Επιπρόσθετα, σε πολλά μαγαζιά πλέον φτιάχνουν χυμούς από διάφορα φρούτα, σαλάτες για βιαστικούς με ποικιλία λαχανικών και συχνά σμούθις.
Η τηγανιτή χορτόπιτα είναι μια από τις σπεσιαλιτέ του νησιού.
- Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο νησί επιτρέπουν το μπάνιο στη θάλασσα από τον Απρίλη ως και τον Οκτώβρη, ενώ οι πιο τολμηροί μπορούν άνετα να κολυμπούν όλο το χρόνο. Ωστόσο οι παραλίες που έχουμε επισκεφτεί και που βρίσκονται κοντά στην πόλη του Ηρακλείου είτε είναι πολυσύχναστες, είτε φαίνονται σχετικά βρώμικες και σε καμία περίπτωση δε συγκρίνονται με τις φανταστικές παραλίες στα νότια του νομού. Εμείς επιλέξαμε μερικές από τις παραλίες του Νότου για να κολυμπήσουμε, να απολαύσουμε τον ήλιο και να νανουριστούμε κοιτάζοντας τα αστέρια τη νύχτα.
- Εφόσον φτάσουμε ως το Ηράκλειο το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε αφού χορτάσουμε την πόλη (ή και πριν) είναι να αφιερώσουμε λίγες ή πολλές μέρες εξερευνώντας τις κρυμμένες ομορφιές του νομού όπως είναι τα γραφικά χωριουδάκια, η λίμνη του Βότομου στο Ζαρό, το φράγμα της Φανερωμένης, οι παραλίες του Νότου, οι σπηλιές των Ματάλων και τόσα άλλα ακόμα μέρη γεμάτα εικόνες και μυρωδιές της φύσης που μόνο περιπλανώμενοι μπορούμε να ανακαλύψουμε.
Απογευματινή βόλτα στο φράγμα της Φανερωμένης, που αν και δεν μετρά πολλά χρόνια ζωής έχει εξελιχθεί σε έναν πανέμορφο υδροβιότοπο και ενδιάμεσο σταθμό πολλών μεταναστευτικών πτηνών.
Vegan In Athens 