Vegan in Athens goes to Berlin

Ετικέτες

ταξίδι, Βερολίνο

…και μάλιστα είχαμε φροντίσει να κλείσουμε ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στον «vegan street» όπως ονομάζουν κάποιοι την οδό Schivelbeiner στην περιοχή Prenzlauer Berg. Ξέραμε ότι το Βερολίνο είναι μια ιδιαίτερα φιλική προς τους βέγκαν πόλη αλλά σε καμία περίπτωση δε φανταζόμασταν το πόσο. Το σίγουρο είναι πάντως ότι δε χρειάζεται να μείνει κανείς σε κανέναν επονομαζόμενο «βέγκαν» δρόμο για να αισθανθεί άνετα και για να γευματίσει σε ένα από τα δεκάδες χορτοφαγικά εστιατόρια, στα οποία αν προσθέσουμε και τα φιλικά προς τους βέγκαν μιλάμε πλέον για εκατοντάδες. Στην πραγματικότητα σε οποιαδήποτε περιοχή του Βερολίνου και αν βρεθεί κάποιος/α φυτοφάγος θα γευματίσει με την ψυχή του. Απαραίτητη προϋπόθεση; Ένα καλά γεμάτο πορτοφόλι καθώς οι τιμές συχνά δεν είναι καθόλου φιλικές προς τους καταναλωτές. Το μόνο πράγμα που βρήκαμε φθηνό στο Βερολίνο είναι η μπύρα!

Μικρά κομμάτια «γνήσιου» τείχους για 3,5 ευρώ ….

 

Στη Μέκκα των βέγκαν λοιπόν συναντήσαμε τα εξής, που ελπίζω να φανούν χρήσιμα στον επίδοξο ταξιδευτή:

1. Όταν κάποιος πει ότι είναι βέγκαν όλοι ξέρουν τι εννοεί! Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε μη βέγκαν χώρους εστίασης, όπου συνήθως θα υπάρχουν και φιλικά προς τους φυτοφάγους πράγματα να φάει ή να πιει.
2. Παντού υπάρχουν φούρνοι, από τους οποίους μπορεί να προμηθευτεί κανείς ψωμάκια σε μεγάλη ποικιλία. Σε εμάς φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμη η ύπαρξη τους, καθώς σχεδόν κάθε πρωί αγοράζαμε φρέσκα ψωμάκια και φτιάχναμε σάντουιτς που παίρναμε μαζί για το μεσημεριανό μας ( κυρίως γιατί όταν ταξιδεύουμε μας αρέσει να περπατάμε διαρκώς και οι στάσεις για φαγητό μας δημιουργούν την αίσθηση ότι χάνουμε πολύτιμο χρόνο από το ρούφηγμα της πόλης). Καλό είναι να ρωτάτε πάντως αν το ψωμί που αγοράζετε περιέχει αυγά ή γάλα. Μια ωραία πρόταση για σάντουιτς είναι μαύρο ψωμάκι με καπνιστό τόφου (το βρήκαμε σε ένα από τα πολλά βιολογικάδικα που συναντούσαμε πολλές φορές στο δρόμο, σε καλή τιμή), πράσινη σαλάτα και αβοκάντο ή βούτυρο καρπών!
3. Στις γειτονιές της πόλης υπάρχουν πολλά μανάβικα με μεγάλη ποικιλία σε εμπορεύματα από διάφορες περιοχές και χώρες, καθώς το κλίμα της Γερμανίας περιορίζει αρκετά την παραγωγή φρούτων και λαχανικών. Ωστόσο, όπως και σε άλλα ταξίδια μας σε χώρες της βόρειας Ευρώπης, χαρήκαμε πολύ τα διάφορα είδη berries που πωλούνται φρέσκα στα περισσότερα οπωροπωλεία. Εμείς ψωνίζαμε φρούτα και λαχανικά τόσο από τα μανάβικα όσο και από τα βιολογικάδικα της γειτονιάς μας για τις σαλάτες μας, τα σάντουιτς ή για το δρόμο. Επιπλέον, ορισμένα σούπερ μάρκετ έχουν φρούτα και λαχανικά σε σχετικά καλές τιμές.
4. Ακριβώς επειδή η φυτοφαγία είναι αρκετά διαδεδομένη στη Γερμανία, τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν συνήθως πολλά προϊόντα βέγκαν σε ειδικά ράφια και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές σε σχέση με την Ελλάδα. Για παράδειγμα βρίκαμε γιαούρτι σόγιας με 1,70 ευρώ, τόφου με αρωματικά βότανα γύρω στα 2,5 ευρώ, τόφου σκέτο με 1,5 ευρώ, φρέσκες φύτρες από ροβίτσα με 1 ευρώ η συσκευασία (αρκετή για μια καλή σαλάτα).
5. Ένας πλήρης οδηγός των χώρων εστίασης για χορτοφάγους και βέγκαν υπάρχει εδώ: http://www.happycow.net/europe/germany/berlin/. Εμείς ξεχωρίσαμε μερικά μαγαζάκια που μας φάνηκαν ενδιαφέροντα και τα επισκεφτήκαμε. Φυσικά καθένας ανάλογα με τον τόπο διαμονής του και τα γούστα του θα κάνει διαφορετικές επιλογές –ναι υπάρχουν πάρα πολλές! Προσωπικά το μαγαζάκι που αγάπησα ιδιαίτερα ήταν το Cafe Morgenrot στην Kastanienalle,
   

   Μηλόπιτα στο Cafe Morgenrot

   έναν πανέμορφο δρόμο στην περιοχή Prenzlauer Berg. Το καφενεδάκι αυτό λειτουργεί σαν κολεκτίβα, έχει καλές τιμές και το τριήμερο της χαλάρωσης –Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή- προσφέρει βέγκαν μπουφέ από τις 11 πμ ως τις 3 μμ, όπου μπορεί κανείς να δοκιμάσει πραγματικά νόστιμα πιάτα με κόστος από 6-10 ευρώ. Τις καθημερινές συνήθως έχει 1-2 πιάτα, μια σούπα και 2-3 διαφορετικά γλυκά. Στην ίδια περιοχή μας άρεσε ιδιαίτερα το Fast Rabbit, που αν και λειτουργεί ως ταχυφαγείο έχει εξαιρετικής ποιότητας και γεύσης πιάτα,
   

   Γλυκάκι στο Chaostheorie με πραλίνα και καραμέλα. Μετά από αυτό το χάος!

   καθώς και το Chaostheorie –λειτουργεί κυρίως σαν καφέ- όπου φάγαμε ωραία γλυκάκια και ήπιαμε μερικές μπύρες. Αν κάποιος θέλει να δοκιμάσει βέγκαν γύρο, δεν έχει παρά να επισκεφτεί το Vöner στην περιοχή Friedrichshain. Το μαγαζάκι αυτό το λειτουργούν κάποιες πολύ συμπαθητικές κοπέλες, είναι 100% βέγκαν και σερβίρει γύρο σε αραβικές πιτούλες με σαλάτα και μια σως, την οποία όμως μπορούμε να παραλείψουμε αν δεν μας αρέσουν οι πολύ βαριές γεύσεις. Από την άλλη, δεν έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένη από τα διάφορα χορτοφαγικά μπεργκεράδικα όπως το Yellow Sunshine καθώς αισθανόμουν ότι τρώω ένα πολύ βαρύ –όλα σχεδόν τα μπέργκερ ήταν τηγανητά- και πλαστικό φαγητό (κυρίαρχα συστατικά: η επεξεργασμένη πρωτεϊνη σόγιας και το σεϊτάν ). Τέλος, στο Βερολίνο υπάρχουν πολυάριθμα ασιατικά εστιατόρια και ταχυφαγεία όπου μπορεί κανείς να δοκιμάσει πολύ νόστιμα φαλάφελ και αρκετά άλλα ασιατικά πιάτα.
6. Το πασίγνωστο Veganz το πρώτο βέγκαν σούπερ μάρκετ όπως λέγεται, πράγματι έχει μια μεγάλη ποικιλία σε βέγκαν προϊόντα –η χαρά του λιχούδη!- τα οποία όμως είναι σχετικά ακριβά με την έννοια ότι είναι δύσκολο για κάποιον με μεσαίο εισόδημα να βασίζεται στο Veganz για την καθημερινή του διατροφή. Ως επισκέπτες όμως μπορούμε να δοκιμάσουμε μερικά πραγματάκια! Συστεγασμένο με το Veganz βρίσκεται και ένα μίνι εστιατόριο με γρήγορα γεύματα όπως σαλάτες, σάντουιτς και γλυκά καθώς και καφέ. Στον ίδιο δρόμο λειτουργούν επίσης και δυο καταστήματα με βέγκαν παπούτσια και ρούχα.
7. Για τις μετακινήσεις μας εμείς έχουμε καθιερώσει να περπατάμε, καθώς αισθανόμαστε ότι με τον τρόπο αυτό χαιρόμαστε περισσότερο την ατμόσφαιρα του εκάστοτε τόπου. Όμως στο Βερολίνο έχει κανείς την επιλογή να νοικιάσει ποδήλατο με 8-10 ευρώ την ημέρα και να περιηγηθεί πολύ άνετα στους πολλούς ποδηλατόδρομους που υπάρχουν. Φυσικά όσοι δεν είναι ιδιαίτερα αθλητικοί τύποι και δεν επιθυμούν κάτι από τα παραπάνω, ευτυχώς η πόλη διαθέτει ένα εξαιρετικό δίκτυο μεταφορών που απαρτίζεται από διάφορα τρένα και λεωφορεία, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν τον ταξιδιώτη αλλά και τον σκύλο του(!) σε όλα τα σημαντικά και ενδιαφέροντα σημεία.
   

   Η πανέμορφη Peppy περιμένει το τρένο!

   Το κόστος των εισιτηρίων είναι 2,60 ευρώ. Πιο συμφέρουσα επιλογή για έναν επισκέπτη ίσως είναι το ημερήσιο εισιτήριο το οποίο στοιχίζει 6,70. Είναι σημαντικό να έχει όμως κανείς αρκετά κέρματα πάνω του καθώς τα εκδοτήρια, αν και δέχονται ενίοτε και χαρτονομίσματα, λειτουργούν μάλλον καλύτερα με τα κέρματα! Βασικό είναι να θυμόμαστε ότι το Βερολίνο είναι μια πόλη με τεράστια οικοδομικά τετράγωνα και αποστάσεις, οπότε κάτι που στο χάρτη μπορεί να μας φαίνεται κοντινό –λίγα μόλις τετράγωνα- να αντιστοιχεί σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων!

8. Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του ανατολικού Βερολίνου είναι τα μουσεία και οι εκθέσεις για την πρώην Ανατολική Γερμανία. Στο μουσείο της Στάζι που στεγάζεται στα άλλοτε γραφεία της, διατηρούνται ακριβώς όπως βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, τα γραφεία και τα ιδιαίτερα δωμάτια του επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας Erich Mielke. Ένα έκθεμα αποτελεί και το  «έγγραφο» όπου ο Mielke όχι απλώς δίνει οδηγίες για το πρωινό που επιθυμεί την επόμενη ημέρα αλλά σχεδιάζει και την ακριβή διάταξη του στο δίσκο!
   

   Το πρωινό του Mielke όπου ο ίδιος είχει γράψει και σχεδιάσει. Ο υπεύθυνος προετοιμασίας του ήταν υποχρεωμένος να το ετοιμάσει και να το τοποθετήσει πάνω στο δίσκο αυστηρά και μόνο όπως όριζαν οι οδηγίες του επικεφαλής της Στάζι

9. Τις Κυριακές στο Mauerpark, στην περιοχή Prenzlauer Berg γίνεται μια αγορά, μεταχειρισμένων ως επί το πλείστων ειδών, η οποία έχει μεγάλο ενδιαφέρον και προσελκύει πολύ κόσμο. Στην αγορά αυτή πέρα από φθηνά και όμορφα πράγματα μπορεί κανείς να βρει διάφορες καντίνες με χυμούς, φρούτα, γλυκά και βέβαια φαγητά. Σε μια από τις εισόδους της μάλιστα λειτουργεί μια βέγκαν καντίνα που ονομάζεται «Sunday Burgers» από όπου μπορεί κανείς να φάει διάφορα μπέργκερ αλλά και γλυκά. Προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα τόσο με την βέγκαν καντίνα όσο με τα πεντανόστιμα και βέγκαν γλυκά με φρούτα και ξηρούς καρπούς που πουλούσε μια πολύ γλυκιά κοπέλα από την Τουρκία. Αφού φάγαμε τα γλυκάκια μας και ήπιαμε και δυο φρεσκοστιμμένους χυμούς συνεχίσαμε, περπατώντας πάντα, την εξερεύνηση της άλλοτε διχασμένης, άλλοτε καλλιτεχνικής, χρωματιστής μα πιο συχνά άχρωμης μεγαλούπολης του Βορρά.